Chłód, wilgoć i ostry wiatr – to trójka zimowych antybohaterów. Przy takim połączeniu trzeba szczególnie uważać, bo łatwo o odmrożenia.
Na złość mamie odmrożę sobie uszy – znane powiedzenie, rozumiane dosłownie, niejednemu kojarzy się z dzieciństwem, kiedy rodzice pilnowali, żeby zakładać czapkę przy każdym wyjściu z domu. Nie zawsze się chciało, bo koledzy się śmiali, czapka miała niemodny fason albo wzorki nie takie jak trzeba. I niejeden pamięta, jak potem bolały czerwone od mrozu uszy.
Dorosły człowiek jest rozsądniejszy, ale i jemu czasem zdarzy się zapomnieć
o szaliku czy czapce. A przecież przez odsłoniętą głowę „ucieka” 30 procent ciepła i dlatego jest nam tak zimno, nawet jeśli mamy grubą kurtkę. W najlepszym przypadku kończy się na katarze. Czasem jednak lekkomyślność owocuje poważnym odmrożeniem wystawionej na mróz części ciała.
Czy można odmrozić się „trochę”?
Niektóre choroby, jak cukrzyca, niedokrwistość czy problemy z układem krążenia, mogą zwiększać podatność na odmrożenia. W grupie ryzyka są też palacze, nadużywający alkoholu, dzieci i osoby starsze. Najbardziej narażone są odsłonięte części ciała – ręce, nos, policzki, uszy, a także palce u nóg.
Przy powierzchownych odmrożeniach
(I stopień) miejsce, które ucierpiało, zaczyna piec. Później swędzi i nieprzyjemnie mrowi, a skóra na nim może się łuszczyć. Przy
II stopniu tworzą się pęcherze. Natomiast przy głębokim odmrożeniu (III, IV stopień) ma się wrażenie, że w danej części ciała kompletnie nie ma czucia. Jeżeli, przykładowo, przemroziliśmy sobie ucho, będzie blade i twarde, a po naciśnięciu go nie poczujemy oporu. Na tym etapie powstają rany, pęcherze i strupy, a potem martwica.
Co zrobić, kiedy odmroziło się jakąś część ciała?
Trzeba działać błyskawicznie. Zaraz po powrocie do domu należy się przebrać – mokre rzeczy wyziębiają organizm. Często popełnianym błędem jest chęć jak najszybszego rozgrzania bolącej kończyny. Nieraz po prostu podstawia się ją pod strumień gorącej wody, co jest nieprawidłowe. Odmrożone miejsce ogrzewajmy powoli. Jeśli wodą, to letnią. Gorący powinien być za to napój, którym rozgrzejemy się od wewnątrz – skutecznie i szybko. Część ciała, która ucierpiała przez niską temperaturę, smarujemy porządnie tłustym kremem.
Jeśli zaś odmrożenie jest naprawdę poważne, uszkodzonych miejsc nie należy niczym nacierać ani masować, nie wolno pić alkoholu. Trzeba zabezpieczyć rany suchym (jałowym) opatrunkiem i udać się do szpitala. Powyżej II stopnia lekarz podaje surowicę przeciwtężcową, a samo leczenie jest bolesne i trwa długo.
[colored_box color=”blue”]
Żeby nie musieć przeżywać takich przygód, wystarczy przestrzegać paru zasad:
• nigdy nie zapominaj o czapce!
• noś w miarę luźne ubrania, żeby krew mogła swobodnie dochodzić do górnych i dolnych kończyn
• ubieraj się na tzw. cebulkę, czyli nakładaj kilka warstw odzieży
• noś wodoszczelne buty, a podczas czekania na autobus tup, rób drobne kroczki itp. Najważniejsze, żeby nie stać w miejscu!
• zakładaj ciepłe, grube skarpetki. Jeśli trzeba, nawet dwie pary
• staraj się zakrywać twarz – można owijać się po same uszy długim, ciepłym szalikiem
• zabezpieczaj skórę i usta przez nakładanie odpowiedniego, natłuszczającego kremu
To proste rady, które uchronią nas przed bólem. I nie tylko nas – historia powinna zatoczyć koło i jak nam kiedyś, tak teraz my powinniśmy powtarzać naszemu dziecku, żeby nie wychodziło bez naciągniętej na uszy czapki.
